Geheimen over geluk: Gelukskundige Mirjam aan het woord

‘Wil je gelijk of wil je geluk?‘ Toen ik dit boek van docent Gelukskunde Mirjam Spitholt las, was ik meteen fan. Elk verhaal was raak en ik pak het boek er nog regelmatig bij om terug te komen in het nu. Toen ik haar vroeg om hier een gastartikel over te schrijven voor VolleMaanKalender zei ze ja. Het resultaat lees je hier, in dit item over geheimen van geluk!

Hoe is 2025 voor jou? Ontdek het nieuwste boek van spiritueel uitgeverij AnkhHermes: Antwoorden uit het Universum.

Hoe word je Gelukskundige? Mijn verhaal

Hoi! Mijn naam is Mirjam Spitholt en ik ben docent Gelukskunde. Dit is een door mij zelfbedacht vak, dat ik doceer bij Saxion in Enschede. Daarnaast spreek ik veel voor bedrijven, scholen, zorginstelling en gemeenten over dit thema.

Misschien vraag je je nu af: hoe word je dat dan, Gelukskundige? Ik neem je mee in mijn verhaal.

Toen ik 18 jaar was moest ik gaan kiezen wat ik wilde worden als ik later groot was… Ik wilde wel toneelschool doen, maar volgens mijn ouders kon je daar geen droog brood mee verdienen. Psychologie was mijn tweede keuze, maar dan zou je altijd met de ellende van een ander bezig zijn. De schoenenzaak van mijn ouders overnemen was ook geen optie. Mijn vader had ruim 30 jaar geleden al als argument om de winkel niet aan mij en mijn zus over te doen dat tegen de tijd dat wij volwassen waren, schoenen niet meer in winkels zouden worden verkocht. Later vroeg ik of hij over voorspellende gaven beschikte, maar hij zei :”Nee joh, ik wilde gewoon van die handel af zijn en fietsen met jouw moeder en niet meer met de knieën op de grond in die winkel als jullie zwanger zouden zijn.”

Ik werd vriendelijk, maar toch enigszins dwingend, geadviseerd om economie te gaan studeren. Daar had ik hele goede cijfers voor en daar kon ik alle kanten nog mee op. Ik houd van mensen, dus ik ging na mijn studie economie geven op de middelbare school. De leerlingen die ik soms drie jaar lang vier uur in de week in de les gehad had, bedankten mij nooit voor de balansen en journaalposten die ik hen had uitgelegd. Maar wel voor de mooie levenslessen. Dat ik in iedereen iets moois zag en dat ik hen leerde een leuk mens te zijn.

“Waarom is dit geen vak?”, vroegen ze keer op keer. Toen mijn vriendin Imke op 34-jarige leeftijd overleed, besefte ik mij dat ook ik dit aardpakje uit ga doen en dit level van Mario vroeg of laat ga verlaten. Ik besloot mij niet langer te vermommen als econoom.

Ik stapte naar mijn werkgever bij Saxion en ik kreeg het vertrouwen om er een vak van te mogen maken. In Amerika, Engeland en Nederland werd ik opgeleid door de groten der aarde op dit gebied. Studenten zijn erg enthousiast over dit vak!

Ik zal proberen wat geheimen die ik met die studenten deel ook in dit artikel te delen, hoewel het een kwestie is van intensieve mindtraining is om het systeem te gaan doorzien.

Wat is geluk?

Het allerbelangrijkste is dat je snapt dat we heel veel gedachten per dag hebben, maar dat we die gedachten niet kunnen zijn omdat er iets is dat die gedachten waarneemt: bewustzijn, een stille getuige. We kunnen horen wat we denken.

Je denkt misschien terwijl je dit doorleest ‘straks ga ik nog even boodschappen doen‘ of ‘ik zal Mirjam zo eens Googelen‘. Wist je dat je 50 gedachten per minuut hebt. Dat zijn dus 60.000 gedachten op een dag!

Daarvan is 70% negatief en ten tijde van de pandemie durf ik te beweren dat we stukken hoger zitten. Ik visualiseer deze gedachten altijd met zo’n mopperende Muppet van de Muppetshow. Als je hem een naam geeft – die van mij heet Karel – dan ben je hem niet meer, maar dan heb je hem.

Het is ons ego dat ons wil beschermen in de soort.

Toen wij jagers en verzamelaars waren, moesten we op alle gevaren letten die er nu niet meer zijn, maar we zijn nog wel zo geprogrammeerd. We keken destijds of de buffel die een aantal dagen geleden geschoten was nog wel okay was omdat we geen koelkast hadden en of de mensen die achter ons liepen wel te vertrouwen waren en we geen speer in de rug zouden krijgen. Dat ego denkt namelijk dat wij ons lichaam zijn, maar ook dat is een illusie, in mijn optiek. Als we kijken naar iemand die overleden is dan zien we alleen nog de huls, maar niet meer de levensenergie. Die is eruit. Dat is wie we in essentie zijn, het bewustzijn.

‘We creëren onze wereld van binnen naar buiten’

Nog iets dat erg belangrijk is om te doorzien, is dat wij onze gedachten ervaren. We creëren onze wereld van binnen naar buiten. We denken dat dingen van buiten ons van slag maken, maar dat is niet zo. Neem nu de pandemie. De ene dag kun je vreselijk van slag zijn omdat er weer een nieuwe variant is ontdekt die misschien door het vaccin heengaat en de andere dag is er niets veranderd maar heb je hier ineens andere gedachten over en ben je vol vertrouwen of denk je dat het nog niet zo’n vaart zal lopen. Misschien heb je een partner die zeer relaxt is met betrekking tot de situatie rondom jullie kinderen en maak jij je juist gigantisch druk. Dezelfde kinderen, andere ervaring.

Als je dit systeem meer en meer gaat doorzien word je leven lichter en zul je ervaren dat je ineens minder piekert of in elk geval die Muppet niet meer zo serieus neemt. Heel veel mensen zijn echter onbewust verslaafd aan ellende en problemen. Beren op de weg zien is hun favoriete hobby in combinatie met hopen op een beter verleden.

Dit is een teken dat het ego, Karel, achter het stuur zit. Het zou zo mooi zijn om je innerlijke wijsheid, de waarnemer, het dieper weten achter het stuur plaats te laten nemen met Karel op de bijrijder-stoel. Dat dieper weten, weet namelijk de weg.

Ik visualiseer het in mijn lezingen met de uil. Karel is nooit in het hier en nu aanwezig. Als je zou kunnen trainen om meer in het nu te zijn en minder in de Netflix-series in je hoofd, dan zul je merken dat je altijd allang thuis was. Dat je, wat er ook in je leven speelt, liefde en geluk bent en dat dit je nog nooit heeft verlaten.

Denk niet dat ik een of andere verlichte goeroe ben die zich daar 24/7 van bewust is. Ik leef het leven hier ook intens met blijdschap, verdriet, angst en liefde. Alles komt voorbij en het mag er zijn: emoties zijn net als vis, vers het lekkerst. Ik zit er soms middenin, maar als er iets meer bewustzijn komt dan glimlach ik mild als ik even van het padje af ben en zeg dan tegen Karel: “Geeft niets, mag best, toe maar even.” Om vervolgens weer te arriveren in het hier en nu, in het oog van de orkaan, waar eigenlijk alles okay is. Maar dat ‘in het hier en nu zijn’, hoe doe je dat?

Tips om meer in het hier en nu te zijn

• Wandel of wees in de natuur (de natuur is altijd in het nu).
• Zoek de stilte op voor minimaal 10 minuten per dag. Wees gewaar van je gedachten, zonder oordeel.
• Volg je vreugde, dus doe dingen die je doen vergeten om jouw mobiele telefoon te checken.
• Voel je lichaam, terwijl je jouw ogen gesloten hebt en wees je bewust dat je onmetelijk veel meer bent dan dat.
• Zoom eens wat vaker uit als je in een discussie zit (in je hoofd) waarin je denkt gelijk te hebben en neem jezelf vervolgens niet zo fucking seriously.
• Blijf onwankelbaar aan de kant van de LIEFDE staan, juist in deze tijd waar veel angst is (angst is niets anders dan een roep om liefde).