Er zijn zóveel tweelingziel ervaringen, maar je leest daar in Nederland nog zo weinig over. En dat is zonde! Vanaf nu is er iedere donderdag een nieuw tweelingziel ervaringsverhaal te vinden op dit platform. Anoniem of met naam: het is maar net wat goed voelt. In dit tweelingziel verhaal lees je over heftige emoties: ‘je andere helft ontmoeten en die niet in je leven hebben is een heel lastig iets’
Hoe is 2025 voor jou?✨ Ontdek het nieuwste boek van spiritueel uitgeverij AnkhHermes: Antwoorden uit het Universum.
Ik ben een gevoelsmens. Het fenomeen soulmate is me niet vreemd. Zielengroepen en reïncarnatie ook niet, maar mijn twinflame ontmoeten… dat was andere koek.
Ik was al even single en dacht ‘oké, wat kan mij het schelen, ik ga online daten’. De meest leuke dates gehad, echt geen horrorverhalen voor mij, maar hoe leuk ze ook waren… er was geen klik van mijn kant.
Maar toen ontmoette ik N.
We hebben eerst flink lang moeten appen omdat hij voor werk in het buitenland zat. Je kent het vast wel: dezelfde interesses, dezelfde muzieksmaak, et cetera. Maar dit ging verder dan dat! Er waren bizar veel overeenkomsten. Zo waren we tegelijkertijd bij dezelfde concerten geweest, op vakantie geweest naar dezelfde vakantielanden en hebben we dezelfde steden op dezelfde dagen bezocht. En deze man komt van oorsprong niet uit Nederland, dus dat maakte het extra bijzonder. Het was niet meer toevallig, maar ik kon het toen nog niet plaatsen.
Toen we uit eindelijk hadden afgesproken was ik echt heel erg benieuwd, want dit voelde anders. En dat was het ook.
Toen ik hem zag en in zijn ogen keek dacht ik: ‘ik ben thuis’.
Hoe weet je of je je tweelingziel hebt ontmoet en hoe herken je een tweelingziel-relatie? In dit artikel vind je 10 kenmerken van een tweelingziel-relatie.
Ik schrok… Het was zo bizar makkelijk hoe die avond ging. Die avond werd een weekend en ik wilde niet naar huis. Het liep en het was fijn. Ik was blij. Done deal, dacht ik.
Natuurlijk spraken we daarna weer af. Ik moest daarvoor 2,5 uur in de auto zitten (want hij woonde in het zuiden van Nederland) en dat deed ik fluitend. Muziekje aan en rijden maar. Door weer en wind tijdens de lockdown, ook al moest je binnen zijn… Zodra ik klaar was met werken reed ik er naar toe.
En het was fijn. Alles was fijn. Maar wat het ook is met tweelingzielen… het spiegelt je.
Wat ik lastig vond aan hem dat bleken eigenschappen te zijn die ik ook bezat. En dat werd echt steeds duidelijker. Zowel mijn ‘nare’ kanten als ook mijn goede kanten zag ik in hem terug. Ik keek naar mezelf en dat werd aantrekken en afstoten bij ons allebei.
We begrepen het niet. En ik met al mijn gevoel, met alles dat ik dacht te weten, snapte hier niets van. En hij nog veel minder. Zoveel liefde, zoveel lessen, zoveel van alles… dit is iets heel moois. Stop met weglopen, want als je weg bent wil je weer terug, dus dit gedrag werkt niet.
Ik wilde praten, maar hij zei alleen maar ‘ik weet niet wat dit is, ik voel me zo fijn bij jou maar ik snap er niets van en het is ingewikkeld’. Zijn innerlijke strijd maakte het lastig om kwetsbaar te zijn en zijn ego, die ook best wat te vertellen had, heeft ervoor gezorgd dat hij is weggelopen. Hij kon het niet. De runner…
En wat doet de chaser dan: die gaat erachteraan. De chaser wil het oplossen en samen zijn. Ik voelde wat hier speelde en dat ik ‘verder’ ben in spirituele zin. In het begin merkte ik dan dat hij mij ergens wel terug wilde, maar naar mijn idee had hij nog wel iets te doen in zichzelf… Zomaar teruggaan in iets terwijl je iets aan moet gaan in jezelf is zinloos, dus in die zin zat ik hem niet achterna. Maar ik voelde wel de wanhopige behoefte om van hem te horen ‘ik kom bij je terug, ik heb iets geleerd’.
En nu? Ik stuurde soms een appje to touch base. Hij heeft zich gestort op zijn werk en reist de wereld weer over. Toen ik vandaag na weken van stilte vroeg hoe het ging en toch maar zei (chasing me) dat ik hem miste, hoorde ik van hem dat hij twee maanden geleden iemand heeft leren kennen en daar iets mee heeft. Ik was heel erg leuk, maar ‘het was te ingewikkeld’.
Het enige wat ik kan doen is berusten en alles wat dit in mij aan stukken heeft blootgelegd. Deze stukken aanpakken en de groei doormaken die ik moet/wil doormaken. Dat is wat een tweelingziel ook doet: karmische zaken, patronen, pijn en verdriet blootleggen. Niet alleen uit dit leven, maar ook uit eerdere levens… Dit is mijn proces, los van het zijne. Ik ga het aan omdat ik voel dat verstoppen geen zin heeft. En hoe pijnlijk ook: ik pak die groei aan.
En hij? Wat je niet ziet aan de buitenkant gebeurd wellicht onbewust van binnen, maar helaas voltrekt zijn proces zich in een ander tempo en gaan we (in ieder geval voor nu ) los van elkaar verder.
Ik ben niet alleen. Ik ben gelukkig, maar je andere helft ontmoeten en die niet in je leven hebben is een heel lastig iets. Ik voel hem door de lucht, we zijn energetisch verbonden.
Dus je twinflame ontmoeten… het is zo fijn, maar oh zo hard werken om de stukken die het blootlegt aan te gaan. En soms is het overweldigende gevoel van eenzaamheid heel lastig. Ik weet dan ook dat ik nog een weg te gaan heb, want uiteindelijk hoort zelf een twinflame de wederhelft niet nodig te hebben om daadwerkelijk volledig gelukkig te zijn met zichzelf. En is dat mijn ego die de bevestiging nodig heeft om te horen dat het wel goed komt…
Wil jij jouw tweelingziel ervaring delen? Graag! Op die manier inspireren en steunen we elkaar. Er wordt nog te weinig over gesproken – dat kan en mag anders! Je mag jouw verhaal delen onder je eigen naam, maar het kan natuurlijk ook geheel anoniem. Meedoen? Stuur een e-mail.
De redactie van VolleMaanKalender.nl brengt je iedere keer weer de leukste updates op het gebied van astrologie, leven met de maan en spiritualiteit. Tips? Stuur een mail!
